เสนอตอนสงความระหว่างนายสะอาดกับนายสกปรก

 ช่วงเวลาที่ไม่เคยหยุด

ทำไมถึงขอเอ่ยคำกว้างๆ...เพราะชอบมองอะไรๆที่เป็นลักษณ์ทิวทัศน์มันโล่งๆดี

ค่อยใส่รายละเอียดปลีกย่อยกันวันมีเรื่องอยากเล่าให้คุณผู้อ่านเสนอตอน"คนกวาดขยะกับน้องจิงจก"

ยอมรับตรงๆนะบัดนี้เลยครับว่าไม่มีเหตุการณ์อะไร?บางอย่างเกิดกับหรือมนุษย์จะไม่ค่อยใส่ใจหรืออยากดิ้นรนหรอกครับเหตุมาเกิดทางผู้นำหัวหน้าสายงานได้ทำงานมานานนับสิบๆปีบังเอิญท่านต้องอยู่ในตำแหน่งนี้บริหารชุดนี้อัตโนมัติมีความสนิทสนมรู้หลักแนวทางทำงานเป็นอย่างดี(แต่ด้านสายอื่นน่ะ...บอกก่อน)

พอดีในชุดทีมงานกรรมการดูกิจการลาออก ออกไปเพราะทำงานอนกพื้นทีไม่มีเวลาเข้าประชุมหรือเข้ามาช่วย

งานจึงตัดสินใจออกจากกรรมการบริหารชุดนี้ไปและมาถึงต้องจัดสรรหาเพื่อมาแทนคนเก่าคนใหม่มาซึ่งผู้เขียนไม่เคยคิดจะเข้มาอยู่ในตำแหน่งนี้เพิ่มหรอกเพราะงานที่ทำประจำมันยุ่งๆพอสมควรมากพอแล้ว

มาถึงจุดเปลี่ยนกันที่เดียวเผอิญในที่ประชุมไม่แจ้งผู้เขียนให้ได้รับทราบเลยจะเสนอชื่อแทนคนเก่าไป

ซึ่งผู้เขียนเองตกใจแอบนิ่ง เห้ย...!มันเกิดอะไรขึ้นเนียะ!ทำไมต้องเป็นเราอ่ะสุดท้ายลงมติแบบมัดมือชก

โหวตแบบดื้อๆไปเลย..ฮ่า ฮ่า ๆ งานหลักๆแบ่งออกการทำงานเป็นสองส่วนคือประชาสัมพันธ์ อันที่หนึ่งชักชวน ห้ามปราม เกี่ยวข้องกับมุษย์ สองเกี่ยวกับอาคารสถานที่ ต้องดูแล ที่จริงงานนี้ค่อนข้างจะหนักมาก

โดยเฉพาะงานด้านเกี่ยวข้องกับครับแบ่งเขตโซนการดูแลสอดส่องพฤติกรรมชักชวนให้คนทำดีละเว้นความชั่วซึ่งส่วนนี้ต้องมีความรู้ระดับหนึ่งหากไปแบบ งง อาจโดนสวนเข้ามาได้แต่ไม่เป็นไรหากเราเจตนาดี

ความดีจะคุมครองครับ  ร่ายยาวมันเกี่ยวอะไรกับรูปนี้ล่ะ? ก็นี่ไงครับคนกวาดขยะก็คือผู้เขียนเองครับ

แบบไม่ด้ตั้งใจจะส่วนนี้งานนี้เพราะเป็นไม่ชอบทำงานนี้มากมันเกิดความเคยชินตออนที่แม่ผู้เขียนเองมีชีวิตผู้เขียนเองเอาแต่สบายเกินไม่เคยคิดลงแรงช่วยท่านกวาดบ้าน ซักผ้า ล้างจาน ช่วยเหลือท่านเลยคิดเสียใจมากครับชอบสะอาดๆแต่ดันตัวเองไม่เคยคิดจะทำมันพอโตมามีครอบครัวมีภรรยาและลูกกรรมตามสนองเลย

คือภรรยาและลูกไม่ชอบทำงานบ้าน กวาด ทำความสะอาดเลยเข้าทางพอดีเป็นไงล่ะที่นี้สิ่งหนึ่งความแตกต่างผู้เขียนกับภรรยาความอดทนสิ่งที่รกหูรกตา ความสกปรกคือภรรยาเขารับสภาพความไม่สะอาดแบบนี้ได้

อ้าว...งานเข้าเลยที่นี้ผู้เขียนเองกลับเป็นผู้แพ้ ยอม เพราะรับสภาพอยู่แบบรกๆสกปรกแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว

จึงตัดสินใจหยิบไม่กวาด กวาดโซนรอบๆตัวชอบอยู่ ไม่ทำหมดหรอกเพราะไม่ชอบ ไม่เคยทำด้วยซ้ำ

ความสกปรกเนียะ เห้ย...ทำไมต้องทำทุกวันน่ะก็เพราะเราต้องใช้ ต้องกิน ไปมา เกิดการหมุนเวียน

เปลือก ผลไม้ ฝุ่นติดเสื้อ ติดเท้า ตามร่างกาย ลมพัดจากข้างนอก เข้ามาในบ้าน หยากใยแมงมุงเกาะติดตามผนังห้อง เซลล์ผิวหนัง เส้นผมหลุด ขนต่างตามร่างกาย อีกเยอะฯลฯ เล่าไม่หมดสิ่งนี้ถ้าเราไม่จัดการมันสุดมากเข้าทำให้สภาพแวดล้อมไม่น่าอยู่ สกปรก กลิ่นเหม็น สารพัด และตัวนำโรคจะตามมาทันที ป้องกันดีกว่า ราคาถูกกว่าแก้ เพราะปํญามันเกิดขึ้นแล้วต้องเวลาทัพยากรณ์มาก ต้องบังคับตัวเอง

ต้องทำครับ เอาไงก็สู้กัดฟัน แรกๆก็เหนื่อยแต่มีความสุขดีได้เห็น ความสะอาดที่เราลงทุนลงด้วยตนเองครับ

ผลลัพธ์บ้านสะอาดน่าอยู่มากๆ ชีวติมีความสุขขึ้นแต่หนักถึงคราวนี้ต้องทำทุกวัน คนสร้างความรกก็ไม่แพ้

มนุษย์นี้น่ะ ถึงคราวตักเตือนไปชอบว่าขี้บ่นไปเรื่อย แบบนี้ผู้เขียน ขออนุญาตตั้งชื่อว่า สงความระหว่างคนสร้างหรือดูแลความสะอาดกับคนทิ้งขยะความมักง่ายอยากสบายเกินกินที่ไหนก็ทิ้งที่นั่นครับ ศึกนี้สู้ สองต่อหนึ่ง ครับ ข้าศึก คือภรรยากับลูก ผู้เขียนมีทหารคนเดียวยังไงๆต้องมีแพ้สักวันเพราะฝั่งข้าศึกเองไม่ต้องเหนื่อยอะไร สบายๆอยากทำไรทิ้งขยะที่ไหนก็ได้ทั้งนั่น ความอดทนเท่านั่นทำให้เรายืนยัดสู้ครับธรรมชาติมนุษย์ผู้เขียนเองไม่อาจเปลี่ยนแปลงใครได้หรอกครับแต่สิ่งทำได้คือเราเปลี่ยนทำสิ่งที่ดีได้ วันนี้เขาอาจไม่รู้ ความรู้สึก เหนื่อย ความอดทนต้องไปเรื่อยๆ ความหวังก็ยังมีหวังโดยผู้เขียนหวังว่าทำตัวอย่างแบบนี้ไปสักวันจากข้าศึกทำสงความกันเปลี่ยนมาอยู่ฝั่งเราสักวันครับ ไม่โกรธพวกเขาหรอกครับเขาทั้งสองคือคนรักสักวันถ้าเขากลับตัวพวกเขาอาจทำได้กว่าผู้เขียนหนึ่งร้อยเท่าก็อาจไปได้น่ะ ฮ่าๆ

ประสบการณ์กับครอบครัวนี้แหละครับมาปรับใช้ รับใช้สังคม วางกลยุทย์ วิธีมาใช้ 

ที่นี้เรามาฟังกันต่อเลยครับ มาวิเคราะห์ การรับมือกำจัด ขยะ สิ่งสกปรกได้อย่างไงต่อ สิ่งที่ทำให้สกปรก มีทั้งคนใช้งาน สัตว์ มาอาศัย สิ่งแวดล้อม รอบนอก เส้นทางสัญจรไปมา รถมอไซด์ รถยนต์ไปมาวันละหลายๆรอบอาจพัดเข้าฝุ่นละอองเล็กมากมาย มองตาเปล่าไม่เห็นสะสมมากๆ จับมาเป็นขยะ

EP.นี้ น่าจะพอแค่นี้ก่อน 

EP.หน้าจะมาเล่าเดือดๆ ระหว่างน้องเลื่อยคลาน(น้องจิงจก)บนเพดาน จะเล่าให้ฟัง กันต่อ